Zaterdag 4 juni stond dan de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. Een uitwedstrijd naar FC Winterswijk en tevens de laatste wedstrijd van Matthijs en Jorrit. Voor laatstgenoemde begon de middag al vervelend, want wat hem in zijn carrière praktisch nooit mis ging, gebeurde nu wel: Hij had zich vergist in de tijd waarop hij op het sportpark verwacht werd dus was hij een kwartier te laat. Gelukkig streek Tom over zijn hart omdat het zijn laatste wedstrijd is en mocht Jorrit gewoon in de basis beginnen. Later zou blijken dat dit een goede zet was. Doelstelling van deze wedstrijd was om een overwinning te behalen en zo misschien nog een plaatsje te stijgen op de ranglijst. Marco stond vandaag op doel omdat Jan Willem moest werken.
Op een te warm veld met nepgras werd er afgetrapt en in de eerste helft bleek meteen al dat EGVV positioneel weer goed stond, net zoals de laatste weken. FC Winterswijk had een stuk meer de bal maar kon dit niet omzetten in een grote dreiging of grote kansen. Via snelle uitbraken in de omschakeling kwam EGVV een aantal keer gevaarlijk voor het doel. Met name Jorn was de verdedigers regelmatig te snel af. Dit resulteerde één keer in een grote kans maar Thomas weet het doel niet te vinden. Hij had zijn topscorerstitel al praktisch veilig gesteld dus het doelpunt was dat betreft ook niet meer nodig. De overige kansen voor EGVV kwamen uit dode spelsituaties, kopballen van Jelle gaan voorlangs en worden van de lijn gehaald en een schot van Cas kan worden gekraakt in de doelmond. FC Winterswijk komt er op haar beurt ook nog een paar keer gevaarlijk uit maar gaat slordig om met deze mogelijkheden. 0-0 met rust dus. Matthijs is halverwege de eerste helft helaas al met een blessure van het veld gegaan en zo komt zijn carrière (als vaste speler) bij EGVV 1 wat bitter aan zijn einde.
De tweede helft begint direct met een kans voor Winterswijk, maar Marco weet met zijn voet goed redding te brengen. Daarna is EGVV weer bij de les en wordt het sterker. Het voetbal wordt bij vlagen ook beter en er komen ruimtes in de verdediging van Winterswijk. Na een voetballende aanval komt een afgeslagen bal op de rand van de zestienmeter waar Jorrit de bal op de pantoffel neemt en deze in de lange hoek beland, 0-1 en een mooi afscheidscadeau! Dit wordt nog mooier als Jorrit niet veel later mag aanleggen voor een vrije trap. Deze voorzet bij de tweede paal wordt niet goed ingeschat door de keeper en zo ligt de bal wederom in het netje. Winterswijk doet direct wat terug want een diepe bal valt tussen keeper en verdediging van EGVV en wordt door de spits koelbloedig afgerond. Beide teams worden wat vermoeid en met name bij Winterswijk geeft dit wat frustratie en slordigheden. Allereerst krijg een speler binnen een minuut twee keer geel voor praten en mag hij vertrekken. Vervolgens is er een te korte pass in de verdediging die kan worden onderschept door Jelle. Hij bedient de meegelopen Jorn, die met een geplaatst schot de 1-3 aantekent. De wedstrijd lijkt hiermee beslist. Dit is zeker het geval wanneer Biense tussen de verdediging doorsteekt en de bal breed trekt op de reeds ingevallen Douwe. Douwe houdt het hoofd koel en prikt de 1-4 tegen de touwen.
Het was een moeizaam seizoen met, zeker in het begin, veel perikelen rondom de trainerswissel. De laatste wedstrijden van het seizoen heeft EGVV onder Tom en Joeri echter laten zien dat het een goede basis heeft gelegd om mee verder te werken. Dit gebeurt volgend seizoen helaas zonder Jorrit en Matthijs. Jorrit zal in een vriendenteam in Markelo gaan voetballen en Matthijs doet een stapje terug naar het tweede elftal. Tijdens het aansluitende teamuitje, door de heren zelf georganiseerd, werden ze hartelijk bedankt en kregen een aandenken aan hun tijd bij EGVV 1. Samen met de staf en de spelersvrouwen werd er die avond bij De Haverkamp fanatiek gestreden tijdens de Hollandse Spellen en was het daarna in de feesttent nog lang onrustig. Op naar een volgend mooi seizoen en graag tot dan!
Geschreven door Jelle Klein Braskamp
Terug naar overzicht